ดร.ปาริชาดได้กล่าวโดยย่อว่า พระเครื่องเมืองสยาม

การพูดคุยทางศาสนาจะบรรลุเป้าหมายต้องตั้งอยู่บนแนวทางของพหุนิยมทางศาสนารับ “ความหลายหลาก” ของพระศาสนาที่มียิ่งกว่าหนึ่ง พระเครื่องเมืองสยาม ไม่พิจารณาว่าเชื่อของตนนั้นถูกต้องที่สุด และสมบูรณ์ที่สุด (absolutism) โดยมีแนวทางอยู่ 3 แบบคือ 1. การเสวนาในระดับความนับถือตามคัมภีร์ (Dialogue of Study) 2. การพูดคุยโดยเน้นความชำนาญทางพระศาสนาและการทำงาน (Dialogue of Prayer) 3. การเสวนาเพื่อชีวิตโดยมุ่งเน้นการแก้ไขปัญหา พระเครื่อง (Dialogue of Life) แต่การเสวนาแบบท้ายน่าจะเป็นแบบที่เหมาะสมที่จะนำมาใช้ในสถานการณ์ปัจจุบันนี้ โดยเป็นการพูดคุยโดยมุ่งเน้นการขจัดปัญหาที่ทุกคนไม่ว่าจะเป็นศาสนิกชนของศาสนาใดก็ตามกำลังเผชิญอยู่ อาจจะมีการจัดกิจกรรมร่วมกันทั้งพระสงฆ์ ชาวพุทธ คริสเตียน มุสลิม และผู้ไม่นับถือศาสนา ในการเดินพระสงฆ์จะหยุดรับอาหารบิณฑบาต ฉัน พระเครื่อง  สวดมนต์ ทำสามธิ สมาชิกในกิจกรรมนี้ก็จะมีส่วนร่วมตั้งแต่สังเกต ร่วมอยู่ในกิจกรรม ร่วมเสวนา รับฟัง เสนอคำถาม ซึ่งอาจมีข้อธรรมรวมอยู่ด้วย

พระเครื่องเมืองสยาม กิจกรรมในลักษณะนี้จัดว่าเป็นการเสวนาทางศาสนา

ที่รวมการนำคำสอน การปฏิบัติศาสนพิธี และการร่วมกันลงมือปฏิบัติเพื่อแก้ไขปัญหาที่คนส่วนใหญ่กำลังเผชิญอยู่ การเสวนาพระเครื่องเมืองสยามนี้จะบรรลุเป้าประสงค์ อย่างน้อยก็ได้แก่ ความเข้าใจ และความร่วมมือซึ่งกันและกันระหว่างศาสนา สามารถนำความแตกต่างทางคำสอนมาร่วมทำผลประโยชน์ให้มนุษย์โลกได้มากที่สุด อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าการเสวนาแบบที่หนึ่งก็ยังเป็นรูปแบบของการพระเครื่องพูดคุยสำคัญ เพราะในการพูดคุยแบบที่สอง และสามนั้น ลงมือปฏิบัติแต่ก็ต้องอาศัยความรู้ความเข้าใจของการพูดคุยแบบแรกมาเป็นพื้นฐานในการปฏิบัติอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้